In tegenstelling tot het recente verleden, toen koolhydraatrijke en vetarme diëten werden aanbevolen, lijkt het erop dat nu vaak het tegenovergestelde dieet wordt aanbevolen. Veel artsen die boeken over dit onderwerp hebben geschreven, bevelen diëten aan met veel vet en extreem weinig koolhydraten, waarbij ze worden beperkt tot 10% van de calorie-inname.
Het is onduidelijk hoe pragmatisch men zou kunnen leven van slechts 10% koolhydraten. Dit laatste is de meest efficiënte energiebron voor het lichaam. Atletische prestaties, uithoudingsvermogen zou lijden met slechts 10% koolhydraten.
Ik begrijp dat het idee van een vetrijk dieet is om de metabolische toestand van het lichaam in een staat van ketose te veranderen, waarbij het lichaam, gezien de afwezigheid van direct beschikbare koolhydraatbrandstof, leert hoe het vet moet gebruiken en verbranden voor energie. Is dit proces zo gezond en duurzaam op de lange termijn? En zou het de cognitieve vermogens op de lange termijn verbeteren naarmate men ouder wordt?